ODROBACZENIE
Zarówno psy, jak i koty bardzo łatwo zarażają się pasożytami wewnętrznymi. Podstawą dobrego zdrowia zwierzęcia jest regularne stosowanie preparatów przeciwpasożytniczych, aby zapobiegać nadmiernemu namnażaniu się robaków lub pierwotniaków w przewodzie pokarmowym.
Częstotliwość podawania leków zależy od wieku i stanu zdrowia zwierzęcia:
- szczeniak: odrobaczamy od 2. tygodnia życia co 4 tygodnie aż do ukończenia 6. miesiąca życia. Następnie co 2 miesiące, aż do ukończenia pierwszego roku życia. Później wydłużamy ten okres do 3 miesięcy.
- kociak: odrobaczenie przeprowadzamy od 3./4. tygodnia życia co 4-5 tygodni aż do ukończenia 6. miesiąca życia. Następnie profilaktycznie co 3 miesiące (u kotów wychodzących) lub co 6 miesięcy (u kotów domowych).
- dorosły pies i kot: preparaty na odrobaczenie podajemy co 3 miesiące, jeśli zwierzę nie ma żadnych objawów ze strony przewodu pokarmowego. Minimum 1 x w roku warto zbadać kał w kierunku pasożytów wewnętrznych i dopasować leki do wykrytych pasożytów. Ujemny wynik badania nie zwalnia nas z profilaktycznego odrobaczenia! Związane jest to z okresowym składaniem jaj przez dorosłe formy pasożytów, dlatego nie zawsze uchwycimy moment, w którym jaja pojawiają się w kale.
- U zwierząt wychudzonych, cierpiących na alergie czy przewlekłe biegunki lekarz weterynarii może zalecić indywidualny schemat odrobaczeń oparty na stanie klicznym zwierzęcia.
- Odrobaczenie powinno przeprowadzać się w osłonie probiotyku, np. zawierającego szczep Enterococcusfaecium.
BADANIE KAŁU
Zbieramy próbki kału ze stolców pojawiających się przez 3. kolejne dni lub tych co drugi dzień. Kał o nieprawidłowej konsystencji (biegunkowy) jest bardziej diagnostyczny. Pojedyncze próbki (objętością zbliżone do wielkości orzecha laskowego) umieszczamy w jednym pojemniczku na kał (ewentualnie dopuszcza się pobieranie materiału do pojemnika na mocz) i przechowujemy je w lodówce do czasu dostarczenia do Przychodni. Próbki zabezpieczone w niedozwolony sposób (słoik/papier/pudełko) nie będą przyjmowane do analizy (ryzyko zafałszowanych wyników).
PROFILAKTYKA PRZECIW PCHŁOM I KLESZCZOM
Prawidłowe zabezpieczenie zwierzęcia przeciwko pasożytom zewnętrznym jest bardzo ważnym elementem profilaktyki. Kleszcze mogą przenosić bardzo groźne choroby t.j. babeszjoza, anaplazmoza, erlichioza i borelioza. Pchły za to bywają nosicielami tasiemca, którym zwierzę zaraża się podczas czynności higienicznych np. wylizywania sierści. Ze względu na ciepłe zimy, pchły i kleszcza są z nami cały rok, dlatego stosowana profilaktyka powinna być stała, szczególnie u zwierząt leczonych dermatologicznie.
Dostępne jest kilka form preparatów: tabletki, płyny wylewane na skórę (tzw. spot on), obroże oraz opryski dla zwierząt o niewielkiej masie.
Dobór odpowiedniego i skutecznego preparatu dla zwierzęcia powinien odbywać się po konsultacji z lekarzem weterynarii.
SZCZEPIENIA
- Pies
Psy rutynowo zabezpieczamy przeciwko czterem chorobom zakaźnym: parwowirozie, nosówce, chorobie Rubartha (zakaźne zapalenie wątroby), kaszlowi kenelowemu oraz obowiązkowo przeciwko wściekliźnie. Szczepienie na wściekliznę jest obowiązkowe u psów i powinno odbywać się nie rzadziej niż 1 x w roku.
Podstawowy schemat szczepień rozpoczynamy po ukończeniu 6.tygodnia życia. Na szczeniaka czekają 3 dawki szczepienia (6. tydzień, 8.-10. tydzień, 12.-16. tydzień) oraz szczepienie przeciwko wściekliźnie między 3. a 4. miesiącem życia. Po roku podaje się dawki przypominające, a kolejne daty szczepień na choroby zakaźne ustalane są indywidualnie.
Na takich terenach jak nasz, gdzie możemy znaleźć liczne zbiorniki wodne m.in. w Parku Skaryszewskim, wskazane jest zabezpieczenie psa przeciwko leptospirozie. Szczepienie to jest zalecane u zwierząt, które często przebywają na terenach podmokłych, lasach oraz mają tendencję do picia wody z kałuż/jezior/zbiorników wodnych. Schemat rozpoczynamy podaniem 2 dawek w odstępie 4. tygodni, a następnie powtarzamy co roku.
- Koty
Koty, w podstawowym schemacie, szczepimy przeciwko trzem chorobom zakaźnym: kaliciwirozie, herpeswirozie i katarowi kociemu.
Schemat szczepień u kotów obejmuje dwa podania: pierwsze w wieku 6.-8. tygodni, a drugie ok. 10.-12. tygodnia życia. Po roku podaje się dawkę przypominającą. Kolejne szczepienia odbywają się co 2 lata.
Szczepienie przeciwko wściekliźnie jest nieobowiązkowe, jednak w związku z rosnącą liczbą przypadków choroby w Polsce wprowadzane są dodatkowe, lokalne regulacje, które mogą nakazać doszczepienie kota. W obszarze zagrożonym znalazła się Warszawa, dlatego, zgodnie z prawem, na naszym terenie każdy kot powinien być szczepiony 1 x w roku.
Dodatkowo dostępne są szczepienia przeciwko kociej białaczce i chlamydiozie.
Zabezpieczenie przeciwko Chlamydiozie zaleca się u kotów wychodzących oraz zmagających się z problemami okulistycznymi takimi jak: wypływ z oczu czy nawracające zapalenia spojówek (częsty problem w skupiskach kotów takich jak hodowle). Chlamydioza to choroba bardzo trudna w leczeniu, dlatego warto jej zapobiegać. Co więcej, szczepienia zwierząt chorych, ale aktualnie nie wykazujących objawów klinicznych, także dają dobre rezultaty.
Białaczka u kotów to choroba wirusowa (FeLV), która łatwo szerzy się w kociej społeczności. Szczepienie powinno zostać wykonane u każdego wychodzącego kota po wcześniejszym wykonaniu testu w kierunku białaczki. Tylko osobniki negatywne mogą zostać zaszczepione. W otoczeniu naszej Przychodni występuje bardzo wiele kotów, które mają potwierdzone zakażenie wirusem białaczki kociej, dlatego jeśli twój zwierzak jest wychodzący koniecznie pomyśl o profilaktyce!
- Fretki
Fretki zabezpieczamy przeciwko nosówce i parwowirozie.
Podajemy dwie dawki: w 6.-8. tygodniu życia oraz 10.-12. tygodniu. Po roku podajemy dawkę przypominającą. Szczepienie powinniśmy powtarzać 1 x w roku.
Szczepienie na wściekliznę jest nieobowiązkowe, lecz zalecane.
- Króliki
Króliki uodparniamy przeciwko myksomatozie i pomorowi królików (dostępne są 2 wersje szczepionki: przeciwko pomorowi I i II).
OGÓLNE ZASADY SZCZEPIEŃ
Szczepieniom poddajemy tylko zdrowe zwierzęta, które w badaniu klinicznym podczas wizyty nie wykazują żadnych objawów choroby. U zwierząt leczonych przewlekle to lekarz weterynarii podejmuje decyzję o optymalnym czasie na zabezpieczenie przeciwko chorobom zakaźnym. W przypadku szczepienia na wściekliznę opiekun musi zaświadczyć, że zwierzę nie ugryzło nikogo w ostatnich 21 dni.
ANTYKONCEPCJA HORMONALNA
Zabezpieczenie przed niechcianą ciążą może odbywać się w sposób nieodwracalny, czyli operacyjny (poprzez kastrację) oraz w formie zachowawczej z wykorzystaniem leków podawanych w zastrzykach lub w tabletkach.
Leki iniekcyjne odraczają wystąpienie rui o ok. 17. tygodni, a te podawane w tabletkach, gdy stosowane są regularnie uniemożliwiają wystąpienie rui.
Terapia hormonalna niesie za sobą wiele powikłań, dlatego ostateczny sposób zapobiegania ciąży u suczki/kotki powinien być uzgodniony z lekarzem weterynarii po zapoznaniu się z wadami i zaletami wszystkich metod.
Zachęcamy do przeczytania zakładki Rozród, w której znajdziecie więcej informacji.